Save Shankar- Raising Funds for Cancer Treatment

Checkout the web-linkhttp://saveshankar.com/index.html. It appears like the friends together has worked to put up this site to generate funds for the cancer treatment of Shankar.

குசேலா குசேலா

Read this comment on a web-page todays historic speach by Thalaivar..

என்னமோ கடவுளுக்கு வீட்டுல ஒரு portion வாடகைக்கு விட்ட மாதிரி அவர் வந்து சொல்லுவாரு நான் ஆரம்பிப்பேன் அப்படின்கரன்..

For a die-hard Rajni fan, who grew up along with the phenomenon called Rajini..it was sad to see his interview today..I think next time..he says he will start a party after cashing on his next film..i wont be surpised..if he gets stoned in the street by people..

Visit to Ralegaon Siddhi

I made a one day visit to Ralegaon Siddhi on the 1st October 2008. This is a model village(Adharsha Gaon), very popular for the water shed management and the self sufficiency models that were implemented for the village welfare. Anna Hazare lives here in a small temple.

I will just provide answer to a few question which I had when I decided to make this trip and did not find enough resources on the web to answer them.

The questions are

How do I reach this place by bus from Pune?, How long does it take?.

There are few direct bus from Shivaji Terminus in Pune to Ralegaon Siddhi. This service is very infrequent and seems to be available only for a few times in a day. Alternatively the option is to take a bus to Sirur. This small town is about 60kms from Pune and most buses to Ahmed Nagar passes through Shirur. The state road transport buses are decent, but not very comfortable. The ticket costs 47Rs. It takes about one and half to two hours to reach Sirur from ST bus terminus Pune. Enroute is this famous Ashta Vinayak temple town called Ranjan Gaon and it is easy to make a stop over if one is interested. The frequency of services is plenty, almost every 5 minutes you have a bus going to Shirur.

After you reach Sirur, one needs to take a bus to Parner and Ralegaon Siddhi(people understand if you say Anna Hazare gaon also)is on the way to Parner. This travel takes about 20-30 minutes. There are 6 seater tempo services also on this route, but the frequency might be a issue. Buses are available once every half an hour. The ticket cost 10Rs.


How do I go around looking for things in the village and will there be some guided trips explaining things?

National water shed management training institutes organizes guided trips. This center is about half a kilometer from the place where you get down from the bus. This trip is typically offered for groups and people who have their own vehicle. If you dont have a vehicle, which was the case in my situation they do not provide any transport to visit those water sheds which are located at distances of about 2-3kms within the village.

If you are a group and call them on phone(02488-240401) and have your own vehicle, this might be the best option to get to understand their watershed managment initiatives.They also provide lunch for the visitors at a reasonable price. My personal experinece was that they were not so enthusiastic or forthcoming to showcase and explore options to make this trip available for individual visitors interested.

In my case as this trip was not possible, I visited the media center, which is a photo exhibition explaining and showcasing the village activities towards developement and spent some time there. Made some conversations with the locals(not knowing Marathi and not very conversant with farming terms in Hindi was a handicap to understand quite a few things they were talking to me) at a chai hop and told them my interest to visit those water shed places and lack of vehicle from the training center.

The locals were forthcoming and very glad to offer to take me around in their motorbike(I offered that I could come in bicycle too) and one of them took me around the village. He explained me about their farming practices, watershed managment initatives(Technically it was hard to get the efficiency of this practice and how does one manage such a thing in a topologically different kind of village, how do they manage to avoid mosquito breeding in those waters that get stagnated in different places was difficult to understand and a few other assorted queries, but there must be plenty of resources in the web to understand them). It was also impressive to know that a villager typically makes about
25 to 30 thousands per annum per acre through farming. I know that in cauvery delta in tamilnadu most farmers hardly make about 10,000. I was glad that I made this trip with a local(He works for a village bank, which lends through a co-operative kind of network(not sure if it is a micro finance initiative, but the high interest rate of 15% that he mentioned made me think that it i probbaly that sort of a model) managed by Anna Hazare, who was really showing a lot of pride in showcasing the success of his village and demonstrated a keennes to explain to a outsider. The staff at the training institutes did not give me the impression that they would make this kind of a feeling to their vistors and were doing like more like a ritual.

Anna Hazare was not in the village when I visited. But I visited the temple where he stays. On the whole it was a valuable experience.

Acute Myeloid Lukemia ஒரு கையேடு பாகம் 3

AML மேல் மேல் மேல் புற்றுநோய் சில சில அணுக்களே பற்றி சிறு குறிப்புக்களை. AML காணலாம் புற்று நோய் சிலவற்றை குறிப்புக்களைகாணலாம்lymphocyte குறிப்பகளை காணலாம்தன) மாற கூடிய ரத்த அணுக்களிலேயே தோன்றுகின்றன. Lymphocytes ல் தோன்றுவன ALL(Acute Lympocytic Leukemia) என்று வேறொரு புற்று நோய் வகையாக கருதப்படுகின்றது.

AML பொதுவாக BoneMarrow என்று சொல்லப்படும் எலும்புகளின் மிருதுவான உட்பகுதியான, உடம்பில் மண்டை ஓடு, தோல் பட்டை, Pelvis முதுகெலும்பு ஆகிய இடங்களில் உள்ள ஒன்றிலியே தோன்றுகிறது. அவை அங்கே தோன்றினாலும் வெகு விரைவிலேயே மூளை, விரை மற்றும் இரைப்பை ஆகிய இடங்களுக்கு பரவகூடிய்வை. பொதுவாக உடலில் வேறு உறுப்புகளில் தோன்றி BoneMarrow க்கு பரவிய புற்று நோய்களை AML வகையில் சேர்ப்பது கிடையாது.

மேல் வரை படத்தில் உள்ள ரத்த putru noi சார்ந்த silavatrai
பற்றி சிறு kurippkalai kaanalam.

சிகப்பு ரத்த அணுக்கள்:: இவை பிராண வாயு(Oxygenஐ) lungsலிருந்து உடலின் எல்லா திசுக்களுக்கும் எடுத்து சென்று, அமில வாயுவை(Carboசிகப்பு ரத்த அணுக்கள்:: இவை பிராண வாயு(Oxygenஐ) lungsலிருந்து உடலின் எல்லா திசுக்களுக்கும் எடுத்து சென்று, அமில வாயுவை(Carbon-di-oxideஐ) திரும்பவும் lungsக்கு எடுத்து செல்லும் முக்கிய பங்கு ஆற்றுகிறது. இதில் குறைபாடு, அதாவது இந்த வகை ரத்த அணுக்கள் உடலில் குறையும் பொழுது தேவையான பிராண வாயு திசுக்களுக்கு கிடைக்காததால் உடல் சோர்வு மட்ற்றும் மூச்சு வாங்குதல் ஆகிய பிரச்சனைகள் உடலில் ஏற்படுகின்றது. இதை Anaemia(ரத்த சோகை) என்று சொல்வார்கள்.



Platelets:: உடலில் வெட்டு அல்லது சிராய்ப்பு ஏற்படும் பொழுது ரத்த நாளங்கலில் ஒட்டை ஏற்பட்டு ரத்தம் வெளியேரும், அதை அந்த ஒட்டைகலை அடைக்கும் பணியை செய்வது இந்த plateletகள் தான். இவை அளவு கம்மியாகும் பொழுது, CBC(Complete Blood Count) testல் இதன் அளவு ஒன்றரை லட்சத்துக்கும் குறைவாக இருந்தால் அதை Thrombocytopenia என்று குறிப்பார்கள். ரத்த நாளங்கல் அடைபடாத காரணத்தால் கட்டுகடங்காமல் ரத்தம் உடலை விட்டு வெளியேரும் அபாயம் உண்டு.

வெள்ளை ரத்த அணுக்கள்:: உடலை தாக்கும் நோய் கிருமிகளிலுருந்து தற்காத்து கொள்ள இவையே முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன. மேலுள்ள விளக்க படத்தில் குறியிட்டது போல, இந்த வெள்ளை ரத்த அணுக்கள், ரத்த மரபணுவில் இருந்து பிரித்து குறிக்கப்படும் இரண்டு வகைகளான Myeloid stem Cells and Lymphoid Stem cells இரண்டு வகைகளிலும் இந்த வெள்ளை ரத்த அணுக்களை குறிக்கின்றன. இந்த இரண்டு வகைகளிலிருந்து உருவாகும் வெள்ளை அணுக்கள் முறையே Granulocytes and Lymphocytes என்று கூறப்படும். இதில் Granulocytes என்பவை microscope வழியாக பார்க்கும் பொழுது பொட்டு போன்ற உருவில் இருக்கும் அணுக்களை குறிக்கும். அந்த பொட்டின் அளவு மற்றும் நிறத்தை பொருத்து அவை மேலும் வகைப்படுத்தபடுகின்றது.

இந்த ரத்த மரபணுவிலிருந்து தோன்றும் மேல் விளக்க படத்தில் உள்ள வகை ரத்த அணுக்கள் தன் பரிணாம வளர்ச்சியில் சாதாரண இயல்பிலிருந்து மாறி Leukemia அணுக்களக மார வாய்ப்பு உள்ளது. அவை அப்படி தோன்றி அங்கேயே சாகாமல் கூடி பின் ரத்ததில் கலந்து மற்ற உடல் உறுப்பு அணுக்களில் கலந்து அவைகளையும் தன் இயல்பில் வேலை செய்ய விடாமல் செய்யும்.

ரத்த புற்று நோயின் பல வகைகளை புரிந்து கொள்ள உதவும் பொருட்டு, உடலில் ரத்த உற்பத்தி செய்யும் உருபுகளை பற்றியும், ரத்த அணுக்களின் வகைகளை பற்றியும் அறிந்து கொள்வோம்.

Childhood Cancer Awareness Day September 13th

Childhood Cancer Awareness DayBy Mommy to those Special Ks(Mommy to those Special Ks) Today, September 13th is National Childhood Cancer Awareness Day. Children all over the country are dying every day from cancer. Those that live deal with life long effects from chemo. Every day. Cancer does not discriminate against ...Life With My Special Ks - http://www.myspecialks.com/

Acute Myeloid Leukemia -- ஒரு கையேடு பாகம் 2

Acute Myeloid Leukemia என்பதை குறுக்கி குறியிடும் சொல்லே AML. இதில் Acute என்பது கவனிக்க பட வேண்டிய வார்த்தை. நோய்களை அதன் தீவிரமடையும் தன்மையும் அதற்காகும் கால அவகாசத்தையும் ஒட்டி Acute or Chronic illness என்று இரு வகைப் படுத்தப்படுகிறது.
Diabetes, Hyper Tension மற்றும் சில வகை புற்று நோய்கள் கூட chronic illness வகையை சார்ந்தவை என்று கூறுகின்றனர். இதன் அர்த்தம் இந்த வகை நோய்கள் உடலிலேயே சில பல வருடங்கள் தங்கி அதனால் ஏற்படுத்தக்கூடிய உடல் ரீதியான தாக்கங்களை ஏற்படுத்தவல்லது. ரத்த அழுத்தம் உள்ளவர்களுக்கு அதன் விளைவாக இருதயம் மற்றும் சிறுநீரகம் பாதிப்புக்கு உள்ளாகும் என்பது ரத்த அழுத்த நோய் தோன்றி சில/பல வருடங்களுக்கு பிறகு அவை கட்டுப்படுத்தபடாமல், கவனிக்கபடாமல் இருந்ததால் அவை உடலிலியே உறைந்து இந்த விளைவுகளை ஏற்படுத்த வல்லது.

இதற்கு மாறாக Acute வகை சார்ந்த பிரச்சனைகள் சில நாட்கள் மாதங்களிலேயே அதன் தீவிரம் அதிகரித்து உருபிகளின் செயளிழப்போ, உயிருக்கே கூட ஆபத்தோ கூடியவை. இந்த மேல் சொன்ன விளக்கங்களுக்கு இந்த ரத்த புற்று நோய் விஷயத்திலும் Acute Myeloid Leukemia and Chronic Myeloid Leukemia என்று இரு வகை உள்ளன.

இதில் Acute வகை தோன்றிய சில மாதங்கிளிலேயே கவனிக்க படா விட்டால் உயிரையே மாய்க்க வல்லது. ஆனால் சில நேரங்களில் chronic வகையோ சில நேரங்களில் நோய் தீவிரம் அடைய ஏழு எட்டு வருடங்கள் குட`ஆகலாம் என்பதால் அதை உடனே சிகிச்சை செய்து தொந்த்தரவு செய்ய வேண்டாம் என்று கூட முடிவெடுப்பது உண்டு.

Acute Myeloid Leukemia -- ஒரு கையேடு-பாகம் 1

ரொம்ப காலமாக செய்ய நினைத்து தள்ளி போட்டு கொண்டிருந்த விஷயம் இது, தள்ளி போடலின் முக்கிய காரணம் மிக சரியான அணுகுமுறை இதுவோ, இல்லை அதுவோ எங்கின்ற குழப்பம். So, கடைசியாக சரி முதலில் செய்வோம், பின்பு ஆராய்ந்து கொள்ளலாம் என்ற எண்ணத்தில் இறங்கி விட்டேன். இது ரத்தப் புற்று நோய் பற்றி நான் உருவாக்கும் ஒரு கையேடு. இந்த முயற்ச்சியின் intended objective என்று சொல்ல வேண்டுமானால் ஒருவருக்கோ இல்லை ஒருவரின் சுற்றத்தாருக்கோ ரத்த புற்று நோய் உள்ளது என்று அறியபட்டால் அதன் தொடர்ச்சியாய் வரும் நிகழ்வுகளை எதிர் கொள்வதற்கும், உடனடியாக எடுக்க வேண்டிய தீர்மானங்களை எடுப்பதற்க்கும் உதவும் ஒரு சிறு கருவியாக தான் நான் இந்த கையேட்டின் பயனை பார்கிறேன். முதல் முயற்சியாய் நான் American Cancer society உருவாக்கியுள்ள Handbook on Acute Myeloid Leukemia என்ற புத்தகத்தை தமிழாக்கம்(இதை தமிழாக்கம் என்று சொல்வது நியாயமான வார்த்தை அல்ல, for want of a better word, am using this என்று கொள்ளலாம்.) செய்ய முயல்கிறேன். இந்த முயற்சியில் நான் மருத்துவ சொற்களுக்கு உரிய தமிழ் வார்தைகளையெல்லாம் பயன் படுத்தவில்லை, பயன் படுத்த முயற்சி செய்யவும் இல்லை. இது ஒரு authentic medical materialம் இல்லை. முன் சொன்னதை போல வாழ்கையில் diagnosis of cancer for oneself or for a loved one, எங்கின்ற ஒரு தருணத்தை சந்திப்பவர்களுக்கு, அதை ஒரளவுக்கு சரியாக அணுக பயன் அளிக்கும் என்று நான் உணர்ந்த விஷயங்களின் தொகுப்பு தான் இந்த கையேடு.

இன்னும் தெளிவாக சொல்ல வேண்டும் என்றால், நான் என் வாழ்கையில் அத்தகைய ஒரு தருணத்தை சந்தித்த பொழுது, இந்த ஒரு information or a perspective, if it is available would be very nice என்று feel பண்ணி, that it was missing என்று உணர்ந்த சில விஷயங்களை, gapsஐ fill பண்ணும் ஒரு முயற்சி இது. அத்தகைய ஒரு முயற்சிக்கு இந்த ACS material ஒரு நல்ல frameworkஐ அளிக்கிறது என்பதால் அதை ஒரு அஸ்திவாரமாக வைத்து கொண்டு இதை ஆரம்பிக்கிறேன்.

முதலில் Cancer என்றால் என்ன என்று பார்போம். நம் உடலில் உள்ள ஏதாவது ஒரு பாகத்தில் உயிரணுக்கள் கட்டுக்கடங்காமல் வளர ஆரம்பித்தால் அதுவே புற்று நோய் வளர்ச்சியின் அறிகுறியாகிறது. புற்று நோயென்பது பல வகைகளாக இருக்கும் பொழுதிலும் இந்த உயிரணுக்களின் கட்டுக்கடங்காத வளர்ச்சியே புற்று நோயின் மூலமாக அமைகிறது.

உடலில் உள்ள சாதாரண உயிர் அணுக்கள் வளர்ந்து, பிரிந்து(process of Cell Division) ஒரு ஒழுங்கான முறையில் மறைந்து விடும். மனிதர்களின் குழந்தை பிராயத்தில் சாதாரண உயிர் அணுக்கள் மிக தீவிரமாக பிரிந்து நாம் இளம்பிறாயத்தை அடையும் வரை நம் உடலின் துரித வளர்சிக்கு வழி வகுக்கிறது. அதன் பிறகு ஒரு ஸ்திர நிலையை அடைந்து ஏதோ ஒரு தேவையின் பொருட்டு மட்டுமே பிரிகிறது. அந்த தேவை வேறொரு உயிரணுவின் மறைவை சரிப்படுத்துவதற்கோ, அதன் சிதைவை சரிப்படுத்துவதற்கோ ஏற்படுவதாக இருக்கும். ஆனால் இந்த புற்று நோயணுக்கள், அப்படி அல்லாமல் கட்டுக்கடங்காமல் பிரிந்தும், சாதாரண உயிரணுக்களை ஆயுட்காலத்தை தாண்டி வாழ்ந்தும் சாதாரண உயிரணுக்களில்ருந்து மாறுபடுகிறது.

எல்லா உயிரணுக்களிலும் DNA என்ற ஒரு சமாச்சாரம், அந்த உயிரணுவின் செயல்பாட்டை நிர்ணயிக்கின்றது. இந்த DNAவுக்கு சிதைவு ஏற்படும் தருணங்களில் இந்த Cancer cells உயிர்பிக்கிறது. பல நேரங்களில் இந்த சிதைவை அணுக்கள் தானே சரி செய்து கொண்டு விடுகின்றது, அப்படி இயலாத தருணங்களில் அவை Cancer cellஆக மாறுகின்றன. இந்த சிதைந்த DNAக்களை நம் வம்சாவளியாகவோ, நம் சுற்றுபுறத்தில் ஏற்படும் ஏதோ ஒன்றோ உண்டாக்குகிறது. புகை பிடித்தல், மற்றும் தொழிற்சாலைகள் உமிழும் சில விஷபுகைகளை சுவாசிப்பதும் சில உதாரண காரணங்கள்.

பெரும்பாலும் கேன்சர் ஒரு கட்டி வடிவத்தில் தான் உருவாகிறது. ரத்த புற்று நோய் போன்ற சில கேன்சர்கள் இதற்கு விலக்கு. அதே போல உருவாகும் எல்லா கட்டிகளும் கேன்சர் அல்ல. அத்தகைய கட்டிகளை beningn tumor என்றும் கேன்சர் கட்டிகளை malignant tumor என்றும் சொல்வர்.

இந்த கேன்சரின் இன்னொரு முக்கிய பிரச்ச்னை அவை தான் தோன்றிய இடத்திலிருந்து கிளம்பி உடலின் பல பாகங்களுக்கும் பரவ ஆரம்பிக்கும். மேல் சொன்ன சில சிறு குறிப்புகள் மட்டுமே Cancer பற்றி பொத்தாம் பொதுவாக சொல்ல கூடிய கருத்துக்கள். மற்றபடி Cancer குறித்து எழும் பல கேள்விகள், அதை குணப்படுத்த முடியுமா, அது உயிர் கொல்லியா, அதனால் நோயாளியின் வாழ்க்கை எப்படி எல்லாம் பாதிக்கப்படும் போன்ற பல கேள்விகளுக்கு அவை எந்த வகை கேன்சர், அந்த கேன்சரின் நிலை என்ன போன்ற பல factorsஐ ஒத்தே பதில் அமையும். அத்தகைய இந்த பல வகை கேன்சர்களில் ஒன்று தான் இந்த Leukemia எங்கின்ற ரத்த புற்று நோய்.

இந்த கையேட்டில் நாம் Acute Myeloid Leukemia(more specifically Adult Acute Myeloid Leukemia, AML) என்ற கேன்சர் பற்றிய சில விஷயங்களை முதலில் அறிந்து கொள்வோம

குசேலா குசேலா

குசேலன் படத்தில் ரசிகர்களின் மனம் புண்படும் படி உணர்வதால் ஒரு வசனம் நீக்கபடுகிரதாம்.. அது நான் எப்போ வருவேன் எப்படி வருவேன் என்று தெரியாது என்ற வசனம் ஏதோ படத்தில் ஏதோ ஒரு வசனகர்த்தா எழுதிய dialogue என்று சொல்லும் காட்சியாம். ஒரு வலைப்பதிவில் அது பற்றி இந்த கமெண்ட் படித்தேன். ரொம்ப ரொம்ப நியாயமான ஒரு வார்த்தை.




அட... இதுவும் தன்னோட பதிலில்லை, அதுல வர்ற அசோக் குமார் என்கிற கேரக்டரோட பதில்னு இன்னொரு ஷாக் கொடுத்து எல்லாரையும் அலற வைப்பாரா, அத விட்டுட்டு காட்சியைத் தூக்கறாங்களாம்! படத்துல உருப்படியான ஒரு காட்சி அதுதான். இதுல ரசிகர்களோட உணர்வுகளுக்கு மதிப்பளிச்சிட்டா வெளங்கிடும்.

IdlyVadai - இட்லிவடை: குசேலன் ஜோக்ஸ்#links

IdlyVadai - இட்லிவடை: குசேலன் ஜோக்ஸ்#links

Charuhaasan- Koffe with Anu

Charuhaasan came in this weeks edition of my favourite program. He came across as a very interesting person.

பரமக்குடில practice பண்ணிண்டுருந்த பொழுது சீனிவாசன் பய்யன் அப்படினா
High court வந்தவுடன் கமல் அண்ணா அப்படினா ..
சினிமால நடிக்க ஆரம்பிச்ச பொழுது சுஹாசினி அப்பா அப்படின்னா..
பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிகொடுத்த அப்புறம் மணிரத்தினம் மாமனார் அப்படின்னா..
இப்ப நந்தன் தாத்தா அப்படிங்கற

ஒரு தெய்வம் தந்த பூவே

இன்றோடு பத்து மாதங்கள் முடிகிறது.. நேற்று ஒலிம்பிக்ஸ் விளையாட்டை எட்டாம் தேதி எட்டாம் மாசம் எட்டு மணி என்று தொடங்கி அந்த நிகழ்வுக்கு இன்னும் சுவாரஸ்யம் ஏற்படுத்தினர். அது போல இந்த பத்திற்கு எங்களுக்கு ஒரு ஆழ்ந்த அர்த்தம் உள்ளது.

இன்று நாங்கள் ஒரு ரோஜா செடி எங்கள் தோட்டத்தில் பயிரிட்டோம்.

Mehta's Appeal

சென்ற வாரம் நடந்த நிகழ்ச்சிகளில் மனதையும் சிந்தனையையும் அதிகம் பாதித்த ஒரு சம்பவம் Mehta தம்பதியினரின் வழக்கு. 26 வாரமாக வயிற்றில் இருக்குசென்ற வாரம் நடந்த நிகழ்ச்சிகளில் மனதையும் சிந்தனையையும் அதிகம் பாதித்த ஒரு சம்பவம் Mehta தம்பதியினரின் வழக்கு. 26 வாரமாக வயிற்றில் இருக்கும் அந்த சிசு, அது பிறந்தால் ஒரு தீவிர இருதய நோயுடன் பிறக்கும் என்று pre-natal diagnosis முடிவுகள் மூலம் அறிவதால், அது நோயுடன் பிறந்து உடல் வருந்துவதும், அது வருந்துவதை பார்த்து அதன் சுற்றங்கல் வருந்துவது, இதை எல்லாவற்றையும் விட அந்த சிசுவின் உயிரை (to call the unborn foetus as life itself is being debated, hence to equate abort to killing the life is even more contentious) இன்றே அழித்து விடுவது உத்தமம் என்று அதன் தாயும் தந்தையும் எடுத்த முடிவும் அந்த முடிவுக்கு உள்ள சட்ட சிக்கல்களை எதிர் கொள்ள தொடுக்க பட்ட ஒரு வழக்கு அது.

இந்த வழக்கு பற்றி மீடியாவில் அதனோடு தொடர்பென உணரப்பட்ட பல விஷயங்கள் அலசி ஆராயப்பட்டன. அவைகளில் சில குறித்த என் எண்ணங்களை இங்கே பகிர்ந்து கொள்கிறேன். Pre-natal diagnostic techniques என் கின்ற ஒரு விஷயம் a peek into the life of the unborn என் கின்ற அளவிலும் வயிற்றில் வளரும் குழந்தை ஆரோக்கியத்துடன் வளர்கிறதா என்ற அறிதலின் curiosity காரணமாகவும் it has been given a kind of importance that is probably more than what it is worth என்ற ஒரு சாராரின் கருத்து உள்ளது. Pre-natal diagnosis is a complex process and some of the initial tests which most pregnant women are made to undergo these days can be grossly inaccurate. On most instances requires a series of follow up examinations and rounds of expert opinions to confirm a possible abnormality. Unfortunately interventional therapies at that stage to remedy an abnormality suspected/confirmed is not very evolved at this point in time. In such a scenario it must be admitted that the fundamental aim of pre-natal diagnosis is to prevent the birth of an abnormal child. Ofcourse no one can contest that the parents who have choosen to bring the life to this world has their best interest in it and must have the fullest right to do whatever they want to do in a situation when a possible abnormality gets suspected. But for that decision they should also keep this perspective that a child with an abnormality should be as welcome to this world as a normal child.

Am not trying to romanticise it, ஒரு குறைபாடுள்ள குழந்தையை வளர்பதில் உள்ள அத்தனை சிரமங்களையும், அதன் வலிகளையும் உணர்ந்து சொல்லப்படும் ஒரு வார்த்தை. I write this post to register my strong disagreement with the actions of the Mehta's in seeking to abort the child.

Serial and Serious killing

I am one of the few lucky people to hold a futuristic device. The device can zoom onto any place in the city and pick up the audio signals as well.It is with help of a advanced satellite technology that i could be able to capture events in the city. One of the series of events i am to describe is the aftermath of people's reaction to the killing.

It seems a group of people are on the move killing people by striking thier heads with stones and burning them. It in some sense seems to resemble the period of stone age and the time when man started flint stones. The combinaton of these two is wreaking havoc in people's minds and triggering of unrest in people' physchology. More than the killers needing physchatric treatment the public seems to be needing the treatment.
One such event i was able to witness was on a busy shop next to a highway.The loudspeaker was blaring the song which i translate that into english.
"fear is stupidity, fearlessness is dravidian property( acham enbathu madamai anchamai dravidian udamai)". The group of people seem to completely ignoring this wonderful song. This song had in the past kindled the fire of action among people and triggered them into actions befitting a karmi yogi. Oppose hindi and seek not the fruits of the opposition was the effect of this song. Such was the powerful effects of this song in the past. Hovewer the song in this present times couldnt have any effect on the people.On hearing this song i myself felt a new energy surging into my physche.But among the public a strange fear still lurked. It made them wonder whether the physchos might have planted this song among thier midst either to mock them or make them fools. Groups of women who were interviewed by TV channels seem to howl about the killers. The target of the attack were nightwatchmen and thier wives howled out thier fears. The watchmen who were brave during normal times refused to do night shifts.A strange phenomenon witnessed was that earlier dogs were beaten and hounded out.The poor creatures on the dog , straying on the roads were beaten mercilessly and driven away were now treated with biscuits,bread and milk. It made me wonder the oppurtunistic tendencies among the people.WIse men say that "small rusted peice may be used for cleaning the teeth"(siru thirumbum palluku uthavum), i.e usefullness of even small things will be in a big way. The people who had treated the stray dogs inhumanly in the past nowadays treated them with purposefulness, note that it was not human kindness but only for the sake of the stray dog's purposefullness. It was belived that pack of stray dogs could ward off the killers.
The other aspect was the resourcefullness of band of young men brandishing logs of wood in the night and roaming in the nights hoping to catch the killers. They could not go out singly for fear of killer or killers taking them out, but gathered courage only to roam around as mobs thus justifying that only mob rule and mob physchology prevailed in this part of the country as is in any part of the country.On 2 occasions the group of young men had gone overboard with thier enthusiastic energetic spirits had beaten a butcher in the morning. the butcher had it seems done his job in cutting down a goat and had his hands stained with goats blood . THe group had mistakem him to be a killer and in a frenzied mood mistook him to be the serial killer. On another occasion a resident of a locality had been mistaken to be a serial killer. The law came in between the hunt of these people and advice the young men to stop such tactics as it proved futile.Now the the men are nerve strung and stressed out.
As for the law the men are patrolling with minumum protection. While those in power are with unneeded and overdose of security the law enforcing people are patrolling with minimum weapons. It is such people who need the required weapons to tackle the gang of serial killers. Today a news came out that it was a gang operating such killings for monetary gains, but the puzzle is why the gang burns the victims.The law enforcers claim that its not physchos handiwork but only a gangs work.
Public's murmur can be heard here and there that it looks more like a masking effect and that real culprits are not caught.
A strange phenomenon is a shower of stones being pelted on hutments of people by a person or group of persons. ON lookout after the incident the person or persons are not at the scene of the crime. This has made the women stressed out and looks like they need physchatric counselling.The men thought put on a brave face still seem to have fears lurking within them.
Suddenly everybody has turned into a sherlock holmes .everybody suspects the rest and this interesting problem is apt problem to be posed to a mathematician.What is the probabality that a given person will be correctly judged to be a killer given that the opinions and thoughts of the people is BIASED.
Who will be the next victim? Who will catch the killer? Will the killer turn out to be a normal person or a physcho?These are thoughts running in the otherwise idle people's minds.The writer feels that a serial and a TV show can be hosted .The writer is sure that people will flock to see this serial or show, as thier is an element of suspicion and intrigue in the air.
The writer had first hand experience with a confused lad. IN a locality the writer interviewed a lad about the killings.THe lad pointed out some places where the killings had taken place. The lad was telling the truth but had an element of exaggeration and element of fear in him.To the writer there seemed a mathematical pattern in the spots in where the killers had done away with the victims.Could the killers know mathematics as well?
DISCLAIMER: the above is not meant to make fun of the fears of the people.The emotions are real while the people may be real based on rumours , hearsay and coincidence.The device is imaginary, and just a good old pair of ears and eyes of the writer were helpful in capturing the brave people's emotions

The actor and the fool

The actor had just got out of his car. he was puffed up and laced with lots of make up.he was around 55 but looked 25 owing to his cosmetic makeup. the fool was a die hard fan of the actor and raised slogans shouting praises of his idol.
The lives of the fool and the actor were inter dependant. the fool was paid 50 rupees per day while the actor was paid crores per day for his histronics.from politicians to policemen the actor was praised for all his gimmicks. the actor was swarmed by groups of college students and girls who tore at his shirt once he came out of his mercedes benz.
The fool tried to get close to his idol but couldnt reach the actor.the fool's dream to touch his idol was a continuing issue.the actor waved his hands and felt his pumped out ego even growing more. the actor at many interviews had stated that owing to his fans he had grown. not a single person had known the the actor had himself been a fool who had his own idol 20 years back. he had in the same manner tried to reach out to his idol 20 years back but each time had to return empty handed. many people at present had been lucky in touching the actor and a few had been more lucky in recieving flower petals from the actor himself.
The fool had a single meal a day while the actor was pampered in star hotels and grown fat while the fools stomach were carved inside owing to lack of food. .the fool though knowing that his and many people's money had flown in the actor's coffers had created this fat actor ,still insisted on following the actor on his trips outside in the city during shootings.
Many people had tried to follow the actor while shootings were taking place. People had grown mad about this particular actor.
They had lost thier sense of identity and individual thinking and whatever the actor was saying the people took to heart and followed it to hearts content.
While many in the crowd held the actor in a high pedestal a few were jealous that the actor was enjoying an unparalleled life style. Even political parties were wary of this particular actors popularity. though he looked faded in appearance he was considered an adonis and a dream boy and not a person bursting in his seams. He was a grand father at this time and still posed as if he was a youthful person.
All the actors and actresses poured praises on this actor fearing that thier careers would be affected if they didnt do it otherwise. A wise man was watching all this paraphenilia and felt that not only the fool was fooled but enmasse people were fooled by this actor.
Not only the fool was foolish but enmasse people were ending up in being fools in falling for this actors histronics.The actor was finally a person who like other persons eat ,slept and had the mudane feelings of others. It made the wise person think of the frailities and foolish imaginations of the public in holding this actor in such a high pedestal which he didnt deserve at all.
Had the person who was an actor won a nobel prize , the wise person himself would have held the actor in high esteem. To his perspective the actor was after all doing his job as other people were carrying thier jobs.
The hard earned money of all the people were ending up in the actor;s coffers after all for just 3 hours of so called entertainment.
It made the wise man wonder was thier a single fool or a pack of fools?

தாம்பரம்- நம்ம ஊரு நல்ல ஊரு

Tambaram, the southern gateway to Chennai. Link

Remission- Video game for cancer kids

An update on notable news from HopeLab
Re-Mission Research in PediatricsHopeLab is celebrating a major milestone for Re-Mission!
We’re pleased to announce that Pediatrics, the journal of the American Academy of Pediatrics, has published study results showing that Re-Mission works to improve the health and well-being of young cancer patients by giving them a sense of power and control over their disease.
“The process to create and evaluate Re-Mission was highly collaborative, often challenging, and an incredible learning experience,” said Pam Omidyar, HopeLab founder and board chair. “The publication of Re-Mission data represents the fulfillment of HopeLab’s founding vision – that rationally engineered technology can be a powerful tool to improve the health of young people.”
Read the Pediatrics article: http://pediatrics.aappublications.org/cgi/content/full/122/2/e305Read the HopeLab press release: http://www.hopelab.org/publications/press-release
What’s Next? New Research and the Next Re-MissionResearch shows that Re-Mission works – now HopeLab is working to understand how. To better understand how game play delivers the positive outcomes highlighted in the Pediatrics article, HopeLab has conducted a number of studies, including one using functional magnetic resonance imaging (fMRI) technology to analyze the brain regions activated when people play Re-Mission. This research will inform the next version of Re-Mission, as well as other innovative approaches to improve the health of young people.
HopeLab research: http://www.hopelab.org/our-research/
Please visit http://www.hopelab.org to catch up on other news from HopeLab!

ரஜினி -- என் கேள்விக்கென்ன பதில

Recently Adhavan(KPY4 fame) mentioned about a possible opportunity to interview Rajinikanth(on the eve of Kuselan release) and they(his Radio Mirchi colleagues) were asked to submit a few interesting questions that they would like to ask Rajini. It need not be in a linear interview format, jut some questions that would trigger interests. The interview did not happen finally as Rajini called it off in the last minute. Still I thought I would share the questions with others in my blog and readers can also post queries they would want to ask Rajini. The only conditions were that the questions suppoed to be non-controversial(no Hogenekal type queries..).


1. இப்ப குசேலன் release. ஊடகங்கள் வாயிலாக நாங்க கேள்வி படுவது இந்த படத்தில் ரஜினிக்கு ஒரு popular super star மாதிரியான role என்று.

ரஜினிக்கு ரஜினியா நடிக்கற அந்த அனுபவம் எப்படி இருந்தது?.

2. ரஜினிக்கு எங்களை போன்ற வெறித்தனமான பல ரசிகர்கள் உண்டு, பொதுவாக நடிகர்கள் ஒரளவுக்கு narcisistஆக இருப்பார்கள் என்று ஒரு எண்ணம் உண்டு,

ரஜினி எந்த அளவுக்கு ஒரு ரஜினியின் ரசிகன்?.

3. ரஜினி படம் announce பண்ணின நாள் முதல் எல்லார் மனதிலும் இருக்கும் ஒரு கேள்வி, ரஜினி இந்த படத்து "punch dialogue" என்ன என்பது.

மற்ற நடிகர்கள் பேசினதுல அய்யோ நாம இத சொல்லாம விட்டோமே என்று ரஜினியையே அசர வைத்த " punch dialogue" எது?

4. நேற்று ஒரு bus conductor, பின்பு ஒரு கலாச்சார மொழி தொடர்பில்லாத ஒரு ஊரில் ஒரு struggling aspiring actor, ஒரு established fan following உள்ள நடிகர், ஒரு நாட்டின் தலை எழுத்தையே திருப்பி போட கூடிய செல்வாக்குள்ள ஒரு மனிதன் அப்படிங்கற இந்த வாழ்க்கை பயணத்தை(trajectory of life) ஒரு பார்வையாளனாக(distancing yourself as an observerஆக) பார்க்கும் பொழுது ரஜினிக்கு என்ன மாதிரியான உணர்வு ஏற்படும்?

Kusela -- எப்படி இருந்த நான் இப்படி ஆயிட்டேன்

எப்படி இருந்த நான் இப்படி ஆயிட்டேன்

Speaking to Kannada channels, Rajinikant said, “This incident has taught me a lesson. I shall never commit such a mistake again. Please allow the release of Kuselan in Karnataka."


"The people who are opposing me are also children of Karnataka. They are doing it for their state. Please, please forget the past and whatever I have said. Allow me to release my film. I am ready to help Kannadigas also,” the actor added.

Abivathaye.. Kashyaba Gothraha..Magesh sharmanam

The people will never get to know the truth — whether the BJP MPs were actually bribed or not. But the public display of money in Parliament and its impact will further erode the people’s faith in the elected representatives, and add to their indifference.

Ramadoss Magesh,

Chennai
Letter1

BJP leader Sushma Swaraj’s allegation that the bomb blasts in Bangalore and Ahmedabad were a conspiracy to divert attention from the cash-for-votes scam is unfortunate. Politics has touched a new low in India.

Ramadoss Magesh,

Chennai

Letter2

Rather than burdening the common man, who is struggling to deal with the rise in prices of food and various basic commodities, the government should explore the option of taxing the “windfall profits” of oil companies (as the Communist parties suggest). This is an option being considered in various countries.

Ramadoss Magesh,

Chennai



Letter 3

Randy Pausch (1960-2008)

Give a hypothetical "final talk," i.e., "what wisdom would you try to impart to the world if you knew it was your last chance?"

Links to a few engaging news stories related to Cancer

Things learned after a diagnosis of lung cancerChicago Tribune - United StatesWhen a loved one is diagnosed with lung cancer, you suddenly see smokers everywhere. They are husbands and fathers, sisters and mothers. ...See all stories on this topic
Survive Cancer, Have BabyNewsweek - USAThree years later, Dauer, now cancer-free, and her husband, Greg, have a 2-year-old daughter, Sienna, and a second baby on the way. ...See all stories on this topic
My experience as the wife of a cancer patient - Guest post by AirBy Raul My husband was diagnosed with stage IV metastatic colorectal cancer 19 months ago. Since then he has spent over a month in the hospital, had several operations, and endured months of chemotherapy and radiation therapy. ...Random Thoughts of a Student... - http://hummingbird604.com
Cancer story. Nursing story about cancer fatality to a young ...By portalshops She was visiting cancer specialists often and all scans and blood test showed she had no cancer. She was in cancer remissions for over 3 years and never took anything for granted. Here is the story. ...My Nursing Notes - http://nursingstories.wordpress.com

Where will IIT' get their faculties from?

Link to a blog post. I find the numbers talked about in Jalote's article a bit difficult to understand?. Some basic information I know of faculty recruitements for IIT's is a pre-requiite of 3 yrs of post-doc experience and such, so where comes the question of Phd's passing out in the next 2-3yrs put in the supply category. Also would the new emerging IIT' be comprised of totally entry level faculties. And what about the huge resource pool of Phd's who have passed out in the last 5-10yr, still moving from one post-doc to other and would very much like to be considered for a position in IIT's. I hope this strange looking numbers and arguments is not just yet another instance of reluctance on the part of IIT's to scale up. Am forwarding this blog post to a few people, who might want to respond.

Adhavan Kalakiyachu

A mother blogs about cancer

Link to a story on blogs that focus on fight against cancer. Also a direct link to the blog mentioned in the story.

Suhasini-- Haasini Pesum Padam

சுஹாசினி-- ஹாசினி பேசும் படம்.

எனக்கு தெரிந்து திரை விமர்சனங்களுக்கு தமிழகத்தில் பல காலங்களாகவே ஒரு முக்கியத்துவம் இருந்தது உண்டு. "விகடன்ல நல்ல மார்க்கு குடுத்திருகான்பா படம் நல்லா இருக்கும் போல இருக்கு" என் கின்ற வகையில் ஒரு திரைபடத்தை பார்க்க தீர்மானிப்பதற்கும் அந்த படத்தை பற்றிய கருத்து ஏற்படுத்தி கொள்வதற்கும் அதற்கு ஒரு முக்கிய பங்கு இருந்துள்ளது. தமிழில் almost எல்லா பத்திரிக்கைகளிலும் திரை விமர்சனங்கள் பகுதி இருக்கும் என்ற போதிலும் விகடன் மற்றும் குமுதம் இரண்டுக்கும் ஒரு தனி முக்கியதுவம் உண்டு. 80களில் பாக்கியராஜின் சின்ன வீடு படத்திற்கு விகடன் விமர்சனம் சாதகமாக இல்லை என்றவுடன் அடுத்த வாரம் படத்துக்கான விளம்பரம் " கட்டெறும்பு ஊரி கல்லு தேஞ்சிடாது விகடன் விமர்சனம் படத்தை பாதிக்காது" . இன்றைய காலத்தில் பத்திரிக்கை விமர்சனங்கள் மக்களை சென்றடைவதற்க்கு முன்பே internet blogs, online movie portals இவை எல்லாவற்றிலும் அக்கு வேறு ஆணி வேறாக பேத்து எடுத்து விடுகிறார்கள் ஒரு படத்தை.

90களில் மற்றும் early 2000ல் சன் டீவியில் ஒருவர் கால் மேல் கால் போட்டு கொண்டு எந்த அளவுக்கு ஒரு படத்தை எள்ளி நகையாடுகிறோமோ அந்த அளவுக்கு இந்த நிகழ்ச்சியின் பெருமை உயரும் என்ற குறிக்கோளில் ஒரு திரை விமர்சனம் நிகழ்ச்சி வருவது உண்டு. புது படங்களின் clipping பார்கலாம் என்பதாலோ இல்லை மக்க்ளும் அவர் எள்ளி நகையாடுவதை ரசிப்பதாலோ இந்த நிகழ்ச்சியும் popular.

இந்த contextல் பார்க்கும் பொழுது சுஹாசினியின்-- ஹாசினி பேசும் படம் நிகழ்ச்சி really comes as a breath of fresh air. சினிமாவை வெறும் ஒரு போகப் பொருளாக அணுகாமல் அது ஒரு கலை வடிவம் அதை விமர்சனம் செய்வதற்கு முதலில் அதை appreciate பண்ண தெரியணும் அந்த appreciationகு ஒரு பயிற்சி தேவை என் கின்ற அணுகுமுறையில் படங்களை அணுகும் ஒரு நிகழ்ச்சி. பொதுவாக கொடுத்த காசுக்கு சிரிச்சோமா, ஏதோ மசால் வடை போல சாப்பிட்டோம் பிடிச்சுதா பிடிக்கலையா எங்கின்ற அளவிலேயே இருக்கிறது சினிமா குறித்த அணுகுமுறை . இது எனக்கு ஒரு விதத்தில் ஆச்சிரியதையும் வருத்தத்தையும் தருவதற்கு காரணம் சினிமா அளவுக்கு மக்களை engage பண்ற இன்னொரு விஷயமான cricketகு அந்த அளவுக்கு ஒரு ரசிக்கற ஒரு உணர்வு இருக்கிறது. Ofcourse, it is a irrelevant comparison, but still i hope some people can relate to my ஏக்கம் and understand what i mean here.

She basically starts the program by presenting a short overview of the genre in which the movie belongs to. Then she refers 1-2 main films in this genre and says the good and bad things of those. This puts the film and how one should evaluate the film by giving us a context. She typically takes up 1 or 2 films for review in one episode. She follows up a simple intro to the film with a interview of the people involved in the film. She tries to get their perspective on some of the pivotals items of the film. Infact, she also goes further and tries to talk a bit about background of the director and how the trajectory of the directors life has impacted the film and such things. என்னை பொருத்த வரை இது ஒரு ரொம்ப ஆக்கபூர்வமான நிகழ்ச்சி. She also tries to give a lot of importance and visibility to small and medium buget films and their creators.

குறைகள் அப்படினு சொல்லனும்னா நிரைய்யா she repeats herself in the show. It is so blatant, almost பாதி programme சொன்னதையே திருப்பி சொல்லிண்டிருகற உணர்வு ஏற்படறது. And Suhasini often tells the answer to her questions to the interview and puts it like..this is my question and this is your answer right kinda conversation. She is not a good interviewer. Probably she can watch her cousin Anu Haasan program to better herself on that front.

Another thing is her costumes for the show. Ofcourse this is a very personal thing. எனக்கு பிடிச்ச Suhasini அப்படின்னா ஒரு conventional Saree, or a Churidhar, where the care for her dressing does not appear very transparent. For people who had their growing years in 90's major impact of Suhasini was like Sindhu Bhairavi(I identify that character a lot with Raji of இரும்புக் குதிரைகள்..) and thats the Suhasini one wants to see.

Euthanasia pleader hugs life

I hope the great proponents of respecting individual choices on end of life decisions get to read this story

Media coverage on Aarushi Talwar murder trial

The Aarushi Talwar murder trial has been ripped apart by the media so badly that there is any new story that comes out of it, is not a perspective/angle that was not thought of or discussed by the media already.

Given the larger public interest in this story, it is understandable that the news media has gathered to get their "first byte" and report as breaking news when Dr. Talwar was released on Saturday. But when the Talwar family is begging the media to just let them have some moment of private time to grieve,and that they would address the media at a later time, it is extremely outrageous that some section of the media is chasing them till they get into the house.

In such stories with great viewer interest(for multi-various reasons) it is difficult to blame the media alone on sensationalism, utter disregard to individual human emotions and such. Because there are various instances when even the involved people have made use of the media to convey a message of theirs, gather public support and for other reasons. But in spite of all this it is sad that the media persons gathered around on Saturday does not respect such a basic request of the family.

The media might in turn point the fingers at the viewers for their interest and blame that as reason for their actions. So I feel as a responsible viewer, we can register our protest in a small way to such actions by the media by either switching off the television to register our refusal to watch it on such instances or change to another channel. I think this is the barest minimum thing that we should do.

Earth quake tamasha

The earthquake had struck chennai again after quite a long time. People were stricken with fear and were wondering the cause of this mild tremor.

I was watching some movie and had a power cut around 5.00 pm. I didnt know about this tremor as i had become thick skinned. Some time back i had commented to a friend of mine that people here had exceeded thier bad karmas some fury of nature would strike its hands on them to remind them of the merits of good karma. I felt that my words were becoming truer.

As i walked by the streets people were huddled together and whispering among themselves about this tremor.I got the information from them that a tremor had struck chennai.Some people attributed this as fury of GOD as people's relegious beliefs had dwindled down.While the non belivers who felt that its was thier supreme right to not believe in GOD relying in the scientists reasoning. Among the non-believers were those who inwardly believed in GOD but put up a face that they didnt believe in GOD. Among those who believed in GOD , they poured ghee,milk , burned incense sticks and chanted vedas hoping that a major quake could be averted.
The political parties workers felt that the opposition party had planted a huge device underground which could cause this tremor so as to de-stabilise the ruling regime. While the opposition party raised thier voices saying that unplanned draining of ground water could have resulted in this. Among the believers in GOD in opposition they felt that the leader of opposition was not given her right place so this could have resulted in the tremor.
The common man who by this time had got used to the common ramblings of the various groups felt his life at stake and a fear crept inside him. The next quake and he will faint.
For those who felt that brahmins were weak kneed, this tremor had shown that indeed all were weak kneed people. The papers potrayed how people with fears in thier faces looked at each other in thier faces., This indeed makes true the statement "kettle calling the pot black".
I felt before we make allegations at other group of people whether we are really morally right.

One more major earthquake in chennai and the true bravery of people will come to the streets.Its ironic that people pride in thier false bravery.
MORE TO COME.
krishnah

Paediatric academy recommends Cholestral drugs for eight year olds

This post is about the news item on the recommendation of cholesterol drugs for children as young as 8yrs old to treat obesity and risks associated with it.

It is disturbing to read about the advocacy of medication to deal with childhood obesity and the associated risks. This needs to be exercised as an option only in very specific cases after a very careful evaluation. On most other instances one should seriously try life style modification options to get the desired health benefit in such young age groups.

Childhood obesity is rising at alarming levels in India and strong efforts needs be done to address this issue without causing long term health hazards to the children. Schools should consider having something like the health card(aligned to the progress report card) and can offer reward points for adopting to healthy lifestyle choices. A child can be rewarded with a few good points if it brings vegetables for lunch and avoids/limits junk food for the snack box that the children bring to school.

I came across an online competition from the Hopelab which uses innovative interactive game techniques to improve health and quality of life to children Ruckus on getting innovative ideas to get the kids moving and driving them to active lifestyle. We could also evolve ideas that would work in our context and try its effectiveness.

கலக்கப போவது யாரு..கலக்கிக் கொண்டிருப்பது ஆதவன்..

Kurai Ondrum Illai

Kidney Transplant

Wanted to document my thoughts on something I read recently in The Hindu and that which set me to think on a few related things.

A chennai doctor has opined that sensitizing the public on cadaver transplantation for organs like kidney would greatly address the large imbalance
in the demand and supply(Ah..well, thats the kind of language they speak) of kidney for the patients requiring transplantation. This is not just his personal opinion
but a view shared by many. He also adds that such an initiative has paid off in the case of eye donations. I think there is a distinct difference between the two scenarios which relates to the issue of "brain" dead and the "real dead" dead, and this difference is what makes this suggestion extremely scary to me.

Some basic information on this (whole write-up is described in the Indian context).

Treatment options for the end-stage kidney disease are life-long dialysis and kidney transplantation. Dialysis is not a permanent solution and may become medically unviable to continue after some time. Kidney transplantation is recommended for end-stage renal failure as the patient can get back to near normal life style after the surgery and post- operative care. Kidney transplantation can be acquired from a live or a cadaver donor. In India majority of the kidney transplantation is
a live donor transplantation, where a near relative donates
one of their kidneys to their dear ones. Organ transplantations from a cadaver constitutes a very small percentage.

Cadaver transplantation is a process where healthy live organs from patients who are declared "brain dead " are retrieved and transplanted in patients with end-stage disease. The eye donations (which I personally do strongly advocate and has materialized convincing my own family in the case of two of my grand parents) are distinctly different in the sense, they are taken from a “dead dead” person within a short period of time after the actual clinical death of the person. But most other organ donations like kidney for organ transplantation is done in the setting of brain death.

Let me just summarize some of my understanding on this issue of brain death focusing on this specific context of organ transplantation. Traditionally, death has been defined as the cessation of all body functions, including respiration and heartbeat. It became possible to revive some people after a period without respiration, heart beat, or other visible signs of life by maintaining cardiovascular and pulmonary functions of the body through modern medical technology. But these technologies indiscriminatingly sustain such bodily functions on people who are considered by the medical community as having irreversibly lost all brain functions and also of those who are critically ill patients. With modern medical technology blurring an important distinction between those who are dead(read "brain" dead ), those
who are dying and those recovering from a life saving surgery or severe trauma- defining death with better criteria became an important issue. One of the reasons for the update of definition of death is this issue of obtaining viable organs from neomorts for transplantation.

This definition of brain death and the consequences of it are a highly contentious issue. Independent of the transplant interest to this definition this usually raises heated debates on various counts such as its consequences to the question of continuing life support to the brain dead. Over the world when issues of Euthanasia, mercy killing questions props up it is argued and debated with strong emotions by the rationalists, religious bodies and the larger public.


Though sort of digression to the topic in discussion, I have an intense unease towards the arguments and rationale put forth against continual of life support to the patients who are perceived by the medical community as “brain dead”.
I personally had to deal with this situation twice in my own life to argue to continue with life support when it was perceived by the medical community as a futile exercise. In modern medical decision making, personal choice is upheld as the highest good(I have some disagreement even on this, but that is something that will be hard to contest through reasoned arguments). On instances when that was not feasible (patient is not in a state to make a decision and does not have a will expressed before), immediate family is put into an unenviable position of having to decide on behalf of the patient. The arguments in favor of pressuring the family ranges from limited medical resources being put into effective use to have to evaluate the “quality of life” of the dying individual. I completely fail to understand what is this quality of life that these people talking of?. Does not ones life have a meaning if he/she cannot experience the sensory pleasures and the life needs to be rendered futile. Does not ones life serve a purpose for the simple fact that the satisfaction it brings to their immediate family that the person is still surviving (this becomes all the more relevant in instances when the life in question is too young to die)? In a normal instance everyone does value quality of life as prime is accepted, but in the end of life process, quality of life is often surrendered early on. And the argument on putting resources to effective use is not so much about bed shortages in the hospital or a case by case evaluation of the hour and money spent on some one who has a better chance of survival than the other.


Getting back to the defining death(brain dead) for the purpose of organ transplantation, I think it is a legitimate fear that a dying person would be less aggressively cared for if that person is perceived by the doctor to be a potential source of organs. I don’t think that these concerns are unfounded and can be ignored as something that does not warrant any serious thought. Given the crass commercialization and the consequent compromise on the ethical/moral standards of the medical professionals this is a serious issue. The people who have carried out surgeries on unwilling/un-informed donors or those who have been bought for money are not some quacks or crooks, but actual doctors trained at some of the best colleges in India and abroad and are recognized by the Indian Medical Association(IMA)

In the current climate of general public distrust of medical professionals, if public confidence in such transplantation programs is to be established, a high level of scrutiny by the government and a body of well meaning medical professionals must first be established before they form legislation and sensitization of public towards such transplantations. Otherwise it would be like putting the cart before the horse. The very thought of our loved ones and other lives at ICU, would be evaluated with cost benefit analysis of its survival against odds vs hastening death for organ harvesting is too scary to say the least

Rakesh went and promised to return..And he did..Amazing..

I can relate to how it would be for the parents..Read the full story
here<

On April 22, 2006, Maniben gave birth to a boy whom they again called Rakesh. This Rakesh looks and behaves just like his late brother.

He knows where the senior Rakesh kept his toys and first-aid kit in the house and can recognize relatives whom he has never met and calls them by their names.

Walking

All truly great thoughts are conceived while walking.
Fredrich Nietzche

Poem

எண்ணம் விளங்கா வடிவமாய், எனக்கே புரியா உருவமாய் திகழும் என் பாடல்
எங்கு போய்ச் சொல்ல...என் கவிதைகள் எனக்கே புரியவில்லை...
ஆணவம் இல்லை என் குரலில்..அழுகை தான் அதிகம்.
குழந்தையை பெற்றும் அடையாளம் காணாத தாய் போல நெஞ்சில் பரவும் சோகம்
இதை எண்ணி எழுதினேனா அதை நினைத்து விளக்கினேனா..
எதில் மயங்கி இதை படைத்தேன்..கனவில் எங்கே இதை விதைத்தேன்...எனப் புரியா கேள்விகள்
விடை அறியா கேள்விகள் ஏராளம்..
என் கேள்விக்கு விடை பலரிடம் இருக்கலாம்..ஆனால் என்னால் தான் கேட்டு கொள்ள முடியவில்லை..
எனக்கு உண்மைப்புரியலில் காதல் அதிகம்..தெரிந்து தெளிதலில் வேகம் அதிகம்

தினக்குறிப்பு

இன்னாளை வீணாக்கும் எண்ணம்
மனதிற்கு தீர்வு செய்யாமல் பொழுது விடிந்தது
ஆதவன் என்மேல் படிந்தான்..
நானும் உரங்கிய மனதுடன் எழுந்தேன்..
காலை பொழுது கனவுடன் கழிந்த்தது..
மதியம் பேச்சால்..
மாலை சண்டையும் சச்சரவும்..
இரவு குழப்பமாக...
---நான் வளர்வேன்..

பிறப்பு

இந்திரன் யோசித்தான்...பிரும்மனுக்கு தூது அனுப்பினான்
தேவர்கள் ஆலோசனைக் கூட்டம்..
பரமசிவன் தலை கங்கை கூட சலசலத்தது..
தேவ கன்னிகைகள் பேச்சு வார்த்தை..
விஷ்னு உபதேசம் சொன்னார்..
யாரை அனுப்பலாம்?-- கடுமையான போட்டி..
இறுதியில் முடிவெடுத்தனர்..சிரித்தனர்..
அனுப்பினர் என்னை பூமிக்கு.

Raguvaran

ரகுவரன்

இனி தமிழ் சினிமாவின் பல கதாசிரியர்கள் தங்கள் கதைக்கான பாத்திரங்களை வடிவமைக்கும் பொழுது "ச்சே இந்த role செய்வதற்கு ரகுவரன் இல்லாமல் போய் விட்டாரே " என்றும் சினிமா பார்க்கும் ரசிகர்கள் "இந்த role ரகுவரன் செய்திருந்தால் எப்படி இருந்திருக்கும்" என்றும் பல முறை அங்கலாய்பார்கள். ரகுவரனின் மரணம் தமிழ் சினிமாவுக்கு ஒரு பேரிழப்பு.

ரகுவரனின் முதல் படத்தை இயக்கிய ஹரிஹரன் அவர்களுடன் எனக்கு நல்ல பழக்கம் உண்டு(என் அண்ணனுக்கு அவர் ஒரு வகையில் குரு மாதிரி). அவர் ரகுவரன் அறிமுகமான காலத்தில் இந்திய அளவில் Amitabh Bachanன் Angry Young Man idea ஆக்ரமித்திருந்த காலம், அதை தமிழகத்திலும் பிரதிபலிக்க கூடிய ஒரு முகமும் திறமையும் ரகுவரனிடம் பார்த்தேன் என்று குறிப்பிட்டார்.

வில்லத்தனம் என்றால் கொடூரமான முக அசைவுகள் மற்றும் செய்கைகள் என்ற நிலையை மாற்றி Sathyaraj create செய்த ஒரு acting style வழியில் தனக்கென தனி முத்திரை பதித்தவர் ரகுவரன். வில்லனாகவும் மட்டும் இன்றி பல குணச்சித்திர பாத்திரங்களிளும் தன் performance மூலம் தன் தனித்துவத்தை நிலை நாட்டினார்.

நான் மிகவும் ரசித்த அவரின் சில கதாபாத்திரங்கள்

- சம்சாரம் அது மின்சாரம், நடுத்தர குடும்பதில் மூத்த மகனாக அவரின் performance and characterisation is quite memorable

- ரன், மாதவனின் மைத்துனனாக படத்தின் ஒரு pivotal character

- யாரால் மறக்க முடியும் முதல்வன் interview காட்சியை

- பாட்ஷா, பாட்ஷா... மாணிக் பாட்ஷா... வுக்கு நிகராக பிரபலம் Antony...Mark Antony.. dialogue..ரஜினி படத்தில் கைத்தட்டல் வாங்கிய ஒரு வில்லன்..ரஜினி ரசிகர்கள் ரஜினிக்கு வில்லனாக பார்க்க ஆசைப்படும் ஒரு நடிகர்..

- மிகவும் அதிகம் பேசப்படாத, அனால் அபாரமான அவரது performance in a television serial தரையில் இறங்கும் விமானங்கள்.. மற்றும் R.C.சக்தியின் கூட்டு புழுக்கள்.

கமல் படத்தில் அவர் நடித்த படம் எனக்கு எதுவும் நினைவுக்கு வரவில்லை..ஒரு வேலை நடித்ததே இல்லையோ..

போதை பழக்கத்துக்கு அடிமையானதும் அதன் விளைவால் ஏற்பட்ட உடல் நலிவுமே அவரின் அகால மரணித்திற்க்கு காரணமாக சொல்ல படுகிறது. அகால மரணம் என்பது மிக கொடுமையான ஒரு நிகழ்வு. அந்த கொடும் நிகழ்வுக்கு இத்தகைய பழக்க விளைவுகள் ஒரு வகையில் காரணம் என்னும் பொழுது இந்த கொடுமைக்கு அவரையே கூட ஒரு கர்த்தாவாக எண்ணத் தோன்றுகிறது. அவரின் 10 வயது மகன் கதறி அழும் காட்சியை பார்க்கும் பொழுது "No pleasure in life is worth, if you think it would even remotely be a cause for such a pain" என்று தான் எண்ணத் தோன்றியது.

Shivani Sud- Junior Noble for Cancer research

Shivani Sud, a 17-year-old girl from Durham (North Carolina), submitted a bioinformatics and genomics project to Intel Science Talent Search that focused on identifying stage II colon cancer patients at high risk for recurrence and the best therapeutic agents for treating their tumors.

Shivani developed an interest in cancer research after an immediate family member diagnosed with brain tumor was saved by the doctors.

This is what the Society for Science & the Public (organizers of the competition since its inception in 1942) had to say about Shivani’s work:

The standard method of characterizing tumors relies on visual information, including size, degree of metastasis and microscopic structure. Shivani’s 50-gene model for predicting the recurrence of colon cancer instead uses gene expression profiles to link multiple genetic events that characterize various tumor types. She created her model using two public data sets containing 125 patient samples and coupled it with clinical data to plot statistically significant survival curves. She then used her model to identify drugs that may be effective in treating stage II colon cancer.

Check out Science Talent Search program to see about other winners and their works.

Drs. Rani and Abhay Bang

Dr. Rani Bang has been awarded with National Award for Women’s Development through Application of Science & Technology in recognition of her outstanding and pioneering contribution for the past two and a half decades on improving women’s health in rural India through an innovative and powerful approach of research with the people and for the people.

Drs. Abhay and Rani Bang of SEARCH, a grass root health organisation health organisation that has succeded in cutting infant mortality rates in Gadchiroli(a naxal dominated area in Maharastra) by up to 75% are credited by various bodies for finding innovative solutions to health problems in the developing world.

சுஜாதா

"எவ்வளவு படிச்சிருகோம். எவ்வளவு பேசியிருக்கோம். தலைவரு போயிட்டாரு இல்லையா"

எழுத்தாளர் எஸ். ராமகிருஷ்ணன் தனக்கும் தன் நீண்ட கால நண்பனுக்கும் சுஜாதாவின் மறைவு செய்தி கேள்விப்பட்டவுடன் நடந்த உரையாடலாக தனது அஞ்சலி கட்டுரையில் குறிப்பிட்டுள்ளார். இதுவே 1980..90களில் தனது இளம் பிராயத்தை செலவிட்ட பல இரு நண்பர்களிடையே அன்று இரவு நடந்த உரையாடலாக இருந்திருக்கும்.


எனக்கு தெரிந்தவரை இந்த அளவுக்கு ஒரு cult following..superstar status popularity உள்ள தமிழ் எழுத்தாளர் வேறு யாரும் இல்லை(ஒரளவுக்கு பாலகுமாரன் இந்த categorieல் உள்ளார் என்றாலும்... சுஜாதாவுக்கு தனி இடம்).

எங்களை போன்று சிற்றூர்களிலும் கிராமங்களிலும் internet, satellite television இல்லாத காலத்தில் தமிழ்நாட்டில் வளர்ந்த பல இளைஞர்கள் வாழ்கையில் சுஜாதாவின் கதைகளுக்கும், கட்டுரைகளுக்கும் பெரும் பங்குண்டு. பின்னாளில் வேறு பல எழுத்துகளுக்கும் சிந்தனைகளுக்கும் அறிமுகம் ஆன பின்பு சுஜாதா எழுத்துகள் மீது மாற்று, எதிர் கருத்துக்கள் இருந்தது என்ற போதிலும் வாசிப்பின் இன்பத்தை எனக்கு வழங்கியவர்களில் R. K. Narayanக்கும் சுஜாதாவுக்கும் தான் முதலிடம்.

எனக்கு மிகவும் பிடித்த அவரது எழுத்துக்கள்.

---மஹாபலி --இது ஒரு சிறுகதை. இந்த கதையின் நாயகன் ஒரு தீவிரவாதி. Fountain Head கதை நாயகன் Howard Roark போல, it is a character lot of young people would like to identify with.

--அம்மாஞ்சு என்கின்ற ஒரு பாத்திரத்தை முன்னிறுத்தி எழுதப்பட்ட ஒரு ஸ்ரீரங்கத்து கதை. இதுவும் ஒரு சிறுகதை.

--கற்றதும் பெற்றதும் ---- பல வாரங்கள்.

--1993ல் சுஜாதா retire ஆனவுடன் கல்கியில் எழுதிய ஒரு கதை. தொலைந்த தன் மகனை தேடி ஒரு தம்பதி காஞ்சி பெரியவாளை சந்திக்க செல்வது குறித்த ஒரு கதை. அப்பொழுது நாங்கள் காஞ்சிபுரத்தில் வசித்து வந்தோம். Chennai-Kanchipuram route பற்றி அவர் செய்திருந்த சில observations பிரமிக்க வைத்தது.

--ஸ்ரீரங்கத்து தேவதைகள்

--பிரிவோம் சந்திப்போம்

--பார்வை -- இதுவும் ஒரு சிறுகதை. ஒரு குருடன் தன் பார்வை பற்றி விளக்கும் கதை.

--தன் தந்தையின் மரணம் பற்றி எழுதியிருந்த ஒரு சிறு கட்டுரை.

தனது 70வது வயதில் கற்றதும் பெற்றதும் தொடரில் வயோதிகம் பற்றி, வாழ்கையில் pilot ஆக வேண்டும், சாதிக்க வேண்டும் என்ற கனவெல்லாம் மாறி காலை எழுந்தவுடன் ஒழுங்காக பாத்ரூம் போனாலே நிம்மதி என்ற நிலை..என்று பொருள்பட கூறி..வாழ்கையே ஒரு வித progressive compromises than என்று சொல்லி இருப்பார். இந்த மாதிரி அவர் எழுத்தில் பசுமையாய் நினைவில் பதிந்த விஷயங்கள் பல பல..

சுஜாதாவை இரு முறை நேரில் பார்த்திருகிறேன். அலைபாயுதே படத்தின் preview காட்சி பார்த்து விட்டு வெளியே வந்த அவரிடம் எங்களை(நானும் என் அண்ணனும்) அறிமுகப்படுத்திகொண்டு தங்களின் தீவிர ரசிகர்கள் என்றும், தங்களை எப்போதாவது ஒரு முறை சந்தித்து தங்கள் எழுத்துக்களால் எங்களின் மீது நீங்கள் ஏற்படுத்திய தாக்கத்தை பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும் என்று சொன்னோம். வீட்டுக்கு phone செய்து விட்டு வாருங்கள் என்று சொல்லி விட்டு கிளம்பி சென்றார். அவர் நமக்கு வழங்கிய இன்பமான தருணங்களுக்கும் கற்ற விஷயங்களுக்கும் தனியே சந்தித்து நன்றி சொல்லி விட வேண்டும் என்று கூறி கொண்டோம்.

அசோகமித்திரன் அவர்களின் பவள விழா நிகழ்ச்சியில் கிழக்கு பதிப்பகம் Director Sathya Narayananனுடன் பேசிக்கொண்டிருந்த பொழுது அவர் அசோகமித்திரன் ஒரு one of the earliest bloggers என்று அவர் எழுத்தை பற்றி குறிப்பிட்டார். அப்பொழுது அதன் அர்த்தம் சரியாக விளங்கவில்லை. பத்ரி அவர்கள் சுஜாதா அஞ்சலி பதிப்பில் அசோகமித்திரனும், சுஜாதாவும் அவர்கள் கண்டது, கேட்டது, தங்களை பாதித்த விஷயங்கள் பகிர்ந்து கொள்ளும் விதத்தில் Bloggers என்று குறிப்பிட்டு எழுதிய பொழுது அர்த்தம் விளங்கியது. சுஜாதாவை பற்றிய இந்த observation ரொம்பவும் முக்கியமான ஒன்றாக நினைக்கிறேன். இதுவே அவர் வாசகர்களிடம் அவருக்கு ஒரு அன்னியோன்யத்தை ஏற்படுத்தியது என்று நினைகிறேன்.

மரணம், அந்த பிரிவின் தாக்கம் என்கின்ற உணர்வுகளை பல பரிமாணங்களில் கடந்த 5 வருடங்களாக அனுபவித்து வரும் எனக்கு, சுஜாதாவின் மரணம், அதன் தாக்கத்தின் எனக்கு உள்ள தொடர்பு பற்றி குறிப்பாக சொல்ல ஒன்றும் இல்லை. சமீபத்தில் அவர் வாயாலேயே அதை பற்றி சொன்ன ஒரு குறிப்பு தான் நினைவுக்கு வருகிறது.

"மனித வாழ்வின் மிக சுவாரசியமான விஷயங்களில் ஒன்று திடீரென காணாமல் போய் விடுவது.."

Observations in the Bangalore-Chennai Rail Journey

Just wanted to record my thoughts on 2 things that one commonly observes in the train journey between Chennai-Bangalore in a general compartment day time travel. One is the nuisance by the transgender community and the other is about the vendors selling fruits, vegetables and other assorted items like toys, books and stuffs.

This nuisance by the transgender community has increased alarmingly in proportion. It has almost become a definite thing to encounter a Hijra twice (once leaving Chennai and once while entering Bangalore). They ask for money and when the person (usually young males are the target) refuses to give them money, they turn quite abusive. They literally demand that they are given at-least 10Rs. The police or the railway authorities do not seem to have any control over these peoples entry into the train. Once, I was even told by the ticket examiner that even when he interferes they can turn nasty at them.

If the transgender community wants to gain social acceptability, they as a community needs to do something about this.

As regards vendors most of the commuters welcome their presence. People get to buy fruits and vegetables of the local produce at a much cheaper price than what they would pay in Chennai or Bangalore. As they do not sell fresh ready to eat food their business does not pose any competition to the Indian Railways Catering (IRCTC) as well. But, unfortunately these people are harassed as illegal travelers. Instead, these people can be given licenses making their sales an approved one. Infact, the government can offer such licenses on priority to physically handicapped individuals, under-privileged people and members of some self-help women group and members who has been in service on the route for a long period of time.

Assorted Poems

மழை


வெண்ணிற மேகத்துக்கு நிற மமதை
கருமை மேகத்தை கேலி செய்ய
கரு நிற மேகம் சோகம் கொண்டு
பூமித்தாயிடம் ஓ..வென்று அழுதது



இரவு

நிலா ஒன்று தனியாய் நின்றது
சூரியன் விட்டு சென்றதென்று புலம்பி அழுதது
அன்னை வானம் பொருக்கவில்லை
நட்சத்திரக் குவியல் தந்து காவல் செய்தது
நிலவும் சிரித்தது
இரவும் இனித்தது


தமிழ் ஈழம்


நாம் இங்கே போரைக் கண்டதில்லை
துரத்தே வெடிக்கும் துப்பாக்கி சத்தத்தில் கண்ணெதிரே அழும் குழந்தையை ரசித்ததில்லை
வீட்டு முற்றத்தில் இரத்தக் கறையுடன் துணிகளை உலர்த்தியதில்லை
நாம் இங்கே கண்டதெல்லாம்
கோவில் வாசலில் இரு கால்களையும் இழந்த பிச்சைக்காரனும்
தனக்குள்ளேயே புலம்பும் Schizopherniacயும்
காதில் hearing aidம், கண்ணில் தடித்த கண்ணாடிகளும் கொண்ட சிகப்பான சிறு பெண்ணும்
அலை சத்தத்தில் குண்டாண அரசியல்வாதியின் பேச்சும் தான்
Mount Road Church Park வாசலில் ஒரு இலங்கை தமிழருடன் பேசிய பின் எழுதியது

கவலைப்படாதே சகோதரா! -- புத்தக விமர்சனம்

இந்த புத்தகத்தின் விமர்சனம் எழுதும் எண்ணத்தில் தான் இந்த பதிவை எழுத ஆரம்பித்தேன். ஆனால் இந்த புத்தகத்தை பற்றிய நான் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்பிய விஷயங்கள் at a more generic level புற்று நோய் தொடர்பான மாற்று சிகிச்சை முறைகள் பற்றிய கருத்துகலொடு ஒத்து போவதால் நான் இந்த பதிவை just அந்த புத்தகத்தை ஒற்றியதாக குறிக்கி கொள்ளவில்லை.

Cancer என்பது ஒருமுக நோய் அல்ல. அது பன்முக, பலவேறு பரிமாணங்கள் கொண்ட ஒரு நோய். உதாரணத்திற்கு ஒருவருக்கு ரத்த புற்று நோய் உள்ளது என்று மட்டும் சொல்வது, அந்த நோயின் தாக்கத்தை பற்றியோ, அது எந்த அளவிற்கு அவரின் உயிருக்கு அபாயகரமானது என்றோ அறிந்து கொள்ள உதவாது. ரத்த புற்று நோயில் எந்த வகையை சார்ந்தது, அதன் தாக்கம் அல்லது வளர்ச்சி எவ்வளவு வேகமானதாக இருக்கும் (Acute or Chronic), மேலும் எந்த வகை cell தொடர்பு கொண்டது என்று பல தொடர் விவரங்கள் எல்லாம் சேர்த்து மட்டுமே ஓரளவிற்கு அதன் அபாயம் பற்றி ஒரு அபிப்பிராயம் ஏற்படுத்தி கொள்ள முடியும். உண்மை இப்படி இருக்கும் பொழுது பொது வழக்கில் Cancer என்ற வார்த்தை பொத்தாம் பொதுவாக உடலின் எந்த உறுப்பு சம்பந்த பட்டதாக இருந்தாலும் அதன் அர்த்த தாக்கம் ஒன்றாகவே இருக்கும் நிலையில் தான் உள்ளது.

Cancer என்பது பொதுவாக ஒரு life threatening illness என்றும், புற்று நோய்க்கு உண்டான பல சிகிச்சை முறைகள் உடலுக்கு மிகுந்த வலி ஏற்படுத்த கூடியதாகவும், serious long term பக்க விளைவுகள் ஏற்படுத்துவதாகவும் உள்ளது என்பதும் பொதுவாக நம்பப்படும் கருத்துகலாக உள்ளன. நோயின் தாக்கம் உயிரையே அழிக்கும், அதற்கு நிச்சய நிரந்தர தீர்வு என்பது இல்லை, நோய்க்கு உண்டான சிகிச்சையே நோயை விட உயிருக்கு அபாயம் விளைவிக்க கூடியதாக இருக்கும் நிலையில், இந்த நோயை அணுகும் முறை, நோய் பற்றிய கருத்துகள் ஒன்றுக்கும் மேற்பட்டதாக இருப்பதில் ஆச்சரியம் இல்லை. Mainstream treatment approach என்பது allopathy (Chemo, Radiation-theraphy, Surgery) என்கின்ற முறைகளாகவே இருக்கின்றது.

Alternative Medcine என்பது பலவகை பலதரப்பட்ட சிகிச்சை முறைகளையும் குறிக்கும் ஒரு சொல். இது Conventional என்று நம்பப்ப்டும் சிகிச்சை முறைகள் அல்லாதவைகளை குறிக்கும் ஒரு பொது சொல். ஆயுர்வேதம், உந்நாநி போன்ற பல சிகிச்சை முறைகளும் இதில் உள் அடங்கியாவை. பொதுவாக conventional முறைகளால் கை விடப்பட்ட நோயாளிகளுக்கு ஒரு புகலிடமாக இவை உள்ளன. மேலும் சில சந்தர்ப்பங்களில் conventional சிகிச்சைக்கு ஆகும் செலவு மிக அதிகமாக இருக்கும் பட்சத்தில் இத்தகய alternative முறைகளை நாடி செல்கின்றனர்.

Conventional treatment approaches மிகுந்த சர்ச்சைக்கு உள்ளானவைகளாக இருக்கிறது. Pharma giants, public health costs, insurance firms என்று பல stakeholders, driven by profit motives என்கின்ற பல குறுகளின் கட்டுப்பாட்டுக்கு உட்பட்டு உள்ளது என்பது ஏற்று கொள்ள பாட வேண்டிய ஒரு உண்மை. அதே நேரத்தில் புற்று நோய் ஆராய்ச்சியில் முன்னேற்றம் ஏற்படுவதும், புற்று நோய் குணமாவதுமே அவர்கள் வியாபாரததிற்கு பாதிப்பு ஏற்படுத்தும் என்பதால் அத்தகய ஒரு விஷயத்தை விரும்பாத வில்லன் என்கின்ற kind of portrayal is to me kind of taking it to the extreme..

Cancerrealism என்னும் தத்துவத்தை அடிப்படையாக கொண்டு எழுதப்பட்ட இந்த நூலின் ஆங்கில மூலம் "The other face of Cancer" என்னும் புத்தகம் அதற்கு முன்பு 1973ல் "The nature of cancer" புத்தகமும் அதன் தொடர்ச்சியில் நடந்த ஆராய்ச்சி கட்டுரைகளின் தொகுப்பு என்றும் குறிப்பிடுகின்றனர் . இந்த தத்துவம் ஒரு மாற்று முறையாக மட்டும் இன்றி ஒரு radically different கண்ணோட்டம் ஆக இருக்கிறது. அது புற்று நோய் என்பது அறிதல் புரிதல் எல்லாவற்றிற்கும் அப்பாற்பதத்(ஏதோ பரம்பொருள் போல!!). அதை அதனுடைய போக்கிலேயே விட்டு விடுதல் உத்தமம் என்று சொல்கிறது.



நான் தேடி கண்டுபிடித்தது ஆங்கில மூலம் 1994ல் வெளியாகியுள்ளது. Oncology and field of cancer research has had some dramatic developements in the last years. அதனால் இந்த மாதிரியான ஒரு மருத்துவ புத்தகத்திற்கு எந்த காலகட்டத்தை குறிக்கிறது என்று தெரிவிப்பது மிக அவசியம். இந்த புத்தகத்தில் அதை ஒரு பொருட்டாக கூட எடுத்துக்கொண்டிருப்பதாக தெரியவில்லை. ஏதோ பேருக்கு கடைசி chapter 2000-2006 ஒரு கண்ணோட்டம் என்று உள்ளது.

Anyway even in the other chapters அவர்கள் நம்பும் இந்த கொள்கைக்கு நம்மை convince செய்வதற்கு உபயோகிக்கும் ஒரே யுததி.."Negative Criticism of the alternative mainstream treatement approaches". While i do not have any major issues with that attitude of theirs that does not really address the biggest challenge people face when they have to make a choice on any of the alternative ways to deal with their illness.

Cancer patientஓ அவர்களின் குடும்பத்தினரோ mainstream சிகிச்சை முறை வேண்டாம். ஏனெனில் அதில் பல அபாயங்களும் சிக்கல்களும் உள்ளன ஏதாவது ஒரு மாற்று சிகிச்சை முறைகளை முயற்சி செய்து பார்ப்போம் என்று என்னும் பொழுது அவர்களுக்கு பெரும் தடையாக இருப்பவை

1. Lack of credible alternatives. I mean existence of an alternative which presents itself as a proper system. Most of the alternate approaches are extremely ad-hoc.

உதாரணத்திற்கு ஒரு நோயாளி ஒரு மாற்று சிகிச்சை முயற்சி செய்து பார்த்து விட்டு அதன் மீது திருப்தி இல்லை, அது கூட வேண்டாம் அந்த particular treatment center adminsitering such an approach மீது நம்பிக்கை இல்லை அதனால் வேறு ஒரு இடத்தில் அல்லது mainstream முறைக்கே திரும்ப வேண்டும் என்றால், currently the process is very cumbersome.

மேலும் மாற்று சிகிச்சை முறைகளோ அதை தேர்ந்தெடுததவர்கள் the process they had been through in convincing themselves to choose this approach, அதை பற்றிய சிந்தனைகள் பகிர்ந்து கொண்டால் மிக உபயோகமாக இருக்கும்.
Infact அந்த மாதிரி மாற்று முறைகள் முயற்சி செய்து அது பயனில்லை என்று உணர்ந்து அப்பொழுது அந்த guilt தவறு செய்து விட்டோமோ என்ற உணர்வை எப்படி ஆட்கொண்டார்கள் ஆகிய தகவல்களே மிக பயனுள்ளதாக இருக்கும்