சென்ற வாரம் நடந்த நிகழ்ச்சிகளில் மனதையும் சிந்தனையையும் அதிகம் பாதித்த ஒரு சம்பவம் Mehta தம்பதியினரின் வழக்கு. 26 வாரமாக வயிற்றில் இருக்குசென்ற வாரம் நடந்த நிகழ்ச்சிகளில் மனதையும் சிந்தனையையும் அதிகம் பாதித்த ஒரு சம்பவம் Mehta தம்பதியினரின் வழக்கு. 26 வாரமாக வயிற்றில் இருக்கும் அந்த சிசு, அது பிறந்தால் ஒரு தீவிர இருதய நோயுடன் பிறக்கும் என்று pre-natal diagnosis முடிவுகள் மூலம் அறிவதால், அது நோயுடன் பிறந்து உடல் வருந்துவதும், அது வருந்துவதை பார்த்து அதன் சுற்றங்கல் வருந்துவது, இதை எல்லாவற்றையும் விட அந்த சிசுவின் உயிரை (to call the unborn foetus as life itself is being debated, hence to equate abort to killing the life is even more contentious) இன்றே அழித்து விடுவது உத்தமம் என்று அதன் தாயும் தந்தையும் எடுத்த முடிவும் அந்த முடிவுக்கு உள்ள சட்ட சிக்கல்களை எதிர் கொள்ள தொடுக்க பட்ட ஒரு வழக்கு அது.
இந்த வழக்கு பற்றி மீடியாவில் அதனோடு தொடர்பென உணரப்பட்ட பல விஷயங்கள் அலசி ஆராயப்பட்டன. அவைகளில் சில குறித்த என் எண்ணங்களை இங்கே பகிர்ந்து கொள்கிறேன். Pre-natal diagnostic techniques என் கின்ற ஒரு விஷயம் a peek into the life of the unborn என் கின்ற அளவிலும் வயிற்றில் வளரும் குழந்தை ஆரோக்கியத்துடன் வளர்கிறதா என்ற அறிதலின் curiosity காரணமாகவும் it has been given a kind of importance that is probably more than what it is worth என்ற ஒரு சாராரின் கருத்து உள்ளது. Pre-natal diagnosis is a complex process and some of the initial tests which most pregnant women are made to undergo these days can be grossly inaccurate. On most instances requires a series of follow up examinations and rounds of expert opinions to confirm a possible abnormality. Unfortunately interventional therapies at that stage to remedy an abnormality suspected/confirmed is not very evolved at this point in time. In such a scenario it must be admitted that the fundamental aim of pre-natal diagnosis is to prevent the birth of an abnormal child. Ofcourse no one can contest that the parents who have choosen to bring the life to this world has their best interest in it and must have the fullest right to do whatever they want to do in a situation when a possible abnormality gets suspected. But for that decision they should also keep this perspective that a child with an abnormality should be as welcome to this world as a normal child.
Am not trying to romanticise it, ஒரு குறைபாடுள்ள குழந்தையை வளர்பதில் உள்ள அத்தனை சிரமங்களையும், அதன் வலிகளையும் உணர்ந்து சொல்லப்படும் ஒரு வார்த்தை. I write this post to register my strong disagreement with the actions of the Mehta's in seeking to abort the child.
Sunday, August 10, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment